ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਗੁਰਪੁਰਬ ਮੌਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ, ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਿੱਧ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਮੀਰ ਹੋਰ ਅਮੀਰ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਹੋਰ ਗਰੀਬ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਇੱਥੋਂ ਦੀ ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਇਸ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਮਕਸਦ ਵੀ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ। ਲੋਕ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਰਹੇ। ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਬ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਏ ਸਨ। ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਧੰਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਆਗਮਨ ਪੁਰਬ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਸਮੁੱਚੀ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਹ ਉਹ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸੱਚ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਗਿਆਨ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਆਗਮਨ ਨੇ ਇਸ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੀ ਭਗਤੀ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ, ਕਰਮ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਸਹੀ ਮਾਰਗ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਅਰਥਾਤ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਸੇਧ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ।
ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰਿ ਦਾਤਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਗ ਮਾਹਿ ਪਠਾਇਆ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ-ਸੁਖਬੀਰ ਬਾਦਲ ਨੇ ਜੱਥੇਦਾਰ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਅਪੀਲ, ਜਲਦ ਲਓ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਫੈਸਲਾ
ਜਗਤ ਗੁਰੂ, ਧੰਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ 1469 ਈ: ਵਿੱਚ ਰਾਏ ਭੋਇੰ ਦੇ ਤਲਵੰਡੀ ਪਿਤਾ ਮਹਿਤਾ ਕਾਲੂ (ਕਲਿਆਣ ਦਾਸ) ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾ ਦੇ ਘਰ ਨਨਕਾਣਾ ਸਾਹਿਬ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਪਹੁੰਚੇ। ਉਹ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਬਹੁਪੱਖੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ। ਉਸ ਦੀ ਰੁਚੀ ਦੁਨਿਆਵੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਦਾਨ-ਪੁੰਨ ਵੱਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਂਤ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਸੀ। ਆਪ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਬੇਬੇ ਨਾਨਕੀ ਸੀ। ਸ਼ਿਸ਼ੂ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦਾ ਰੂਪ ਮੰਨਿਆ। ਬੇਬੇ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਜੈ ਰਾਮ ਜੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਦੌਲਤ ਖਾਂ ਲੋਧੀ ਵਿਖੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਆਪ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮਹਿਤਾ ਕਾਲੂ ਜੀ ਖੇਤੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਹੀ ਦੁਨਿਆਵੀ ਵਿੱਦਿਆ ਸਿਖਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਗੋਪਾਲ ਨਾਂ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ, ਫਿਰ ਪੰਡਿਤ ਬ੍ਰਿਜਲਾਲ ਕੋਲ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਅਤੇ ਮੌਲਵੀ ਕੁਤੁਬੁਦੀਨ ਕੋਲ ਮਸਜਿਦ ਵਿੱਚ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਵਿੱਦਿਆ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਰੁਚੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਉਦਾਸ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਿਤਾ ਮਹਿਤਾ ਕਾਲੂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ 20 ਰੁਪਏ ਦੇ ਕੇ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਭੁੱਖੇ ਸਾਧੂ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀਹ ਰੁਪਏ ਦਾ ਭੋਜਨ ਛਕਾਇਆ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਘਰ ਪਰਤੇ ਤਾਂ ਪਿਤਾ ਜੀ ਇਸ ਹਰਕਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਏ।
ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੌਂ ਸਾਲ ਦੇ ਹੋ ਗਏ ਤਾਂ ਪੰਡਿਤ ਹਰੀ ਦਿਆਲ ਜੀ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਧਾਗਾ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਪੰਡਿਤ ਹਰਿਦਿਆਲ ਜੀ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਪਾਵਨ ਧਾਗਾ ਪਹਿਨਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਧਾਗੇ ਦੀ ਬੇਕਾਰ ਦੱਸਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, ਇਹ ਕਪਾਹ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਧਾਗਾ ਹੈ। ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਦਾ, ਟੁੱਟਣ ਅਤੇ ਸੜ ਵੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕ ਸਕੇ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗੀ:
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ-ਸੈਨੇਟ ਚੋਣਾਂ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ‘ਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ‘ਤੇ ਲਾਠੀਚਾਰਜ
ਦਇਆ ਕਪਾਹ ਸੰਤੋਖੁ ਸੂਤੁ ਜਤੁ ਗੰਤਿ ਸਤੁ ਵਟੁ ॥
ਏਹੋ, ਜਨੇਊ ਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਂਡੇ ਘਾਟੁ।
ਨਾ ਏਹੁ ਤੁਟੈ ਨ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨ ਏਹੁ ਜਲੈ ਨ ਜਾਇ।
ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਣਸ ਨਾਨਕਾ ਜੋ ਗਲਿ ਚਲੇ ਪਾਇ॥
ਇਸ ਸਮੇਂ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ, ਪੰਚਾਇਤ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਬਾਰੇ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਂ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬੇਬੀ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ਦੇ ਪਤੀ ਜੈ ਰਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਲੈ ਗਏ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਨਵਾਬ ਚਲੇ ਗਏ। ਦੌਲਤ ਖਾਨ ਦੇ ਮੌਦੀਖਾਨੇ ਵਿਚ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲ ਗਈ। ਇਥੇ ਵੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ‘ਤੇਰਾ-ਤੇਰਾ’ ਕਹਿ ਕੇ ਬਿਨਾਂ ਤੋਲ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਕ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰਾਏ ਬੁਲਾਰ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮੋਦੀਖਾਨਾ ਪੂਰਾ ਹੈ | ਰਾਏ ਬੁਲਾਰ ਨੇ ਇਸ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਮੋਦੀਖਾਨਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਹਿਸਾਬ-ਕਿਤਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਮੋਦੀ ਖਾਨਾ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਘੱਟ ਜਾਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਪਰ ਸਾਰਾ ਹਿਸਾਬ-ਕਿਤਾਬ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਨਿਕਲਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਰਾ ਮਰਦਾਨਾ ਜੀ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਆ ਗਏ। ਉਸ ਦਾ ਰੱਬ ਵਿੱਚ ਅਥਾਹ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਅਥਾਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹੋ। ਮਰਦਾਨਾ ਵੀਣਾ ਵਜਾਉਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਰੱਬੀ ਭਜਨ ਗਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ 1487 ਈ: ਨੂੰ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬਟਾਲਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮੂਲ ਚੰਦ ਦੀ ਸਪੁੱਤਰੀ ਬੀਬੀ ਸੁਲੱਖਣੀ ਜੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਆਪ ਦੇ ਘਰ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਸ਼੍ਰੀ ਚੰਦ ਅਤੇ ਲਖਮੀ ਦਾਸ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ਬਣ ਗਈ, ਲਿਵ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਰਹੀ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ-ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਸਕੂਲਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਬਦਲਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ‘ਚ, 233 ਸਕੂਲਾਂ ਨੂੰ ‘ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸ਼੍ਰੀ’ ਦਾ ਮਿਲਿਆ ਦਰਜਾ
ਉਹ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਨੇੜੇ ਵੇਨ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਤੱਕ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਘਰ, ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਵਿਚ ਹਰ ਪਾਸੇ ਸੋਗ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਸੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਦੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਏ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ‘ਨਾ ਹਿੰਦੂ, ਨਾ ਮੁਸਲਮਾਨ’, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੰਗ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉਠਾਇਆ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਭ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਹਨ। . ਰੱਬ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਧਰਮ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਈਰਖਾ ਨਾਲ ਸੜਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਮਾਰਗ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਘਰ-ਪਰਿਵਾਰ ਛੱਡ ਕੇ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
-(ਪੀਟੀਸੀ ਨਿਊਜ)
ਨੋਟ- ਤਾਜ਼ੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬ ਡਾਇਰੀ ‘ਤੇ ਪੜ੍ਹੋ। ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਬਾਲੀਵੁੱਡ, ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਖੇਡਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਖਬਰਾਂ ਇਸ ਲਿੰਕ https://punjabdiary.com/ ‘ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਪੜ੍ਹੋ।
